Η Γιλντίζ αγαπά τον Κουζέι από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Τα μάτια της δεν έχουν κοιτάξει άλλον εκτός από αυτόν. Και επειδή οι οικογένειές τους έχουν ιδιαίτερα φιλική σχέση, δίνουν λόγο να παντρέψουν τα παιδιά τους. Όμως, όταν ο Κουζέι πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές, ξεχνά το λόγο που έδωσε για το γάμο και ανοίγει πανιά για νέους έρωτες. Τα νέα ταξιδεύουν μέχρι το χωριό και ο Κουζέι «αφορίζεται» από όλους εκεί, συμπεριλαμβανομένης και της οικογένειάς του. Η Γιλντίζ γίνεται «πέτρα» από την απογοήτευση που τσάκισε την καρδιά της και ορκίζεται να μην ξεχάσει ποτέ τον πόνο που της προκάλεσε ο Κουζέι.
