Hartmann stelt een film van 76 minuten voor waarin elke minuut staat voor een jaar van zijn leven. Deze obsessieve regel wordt ingeroepen in de laatste vier “jaren” van zijn leven (en van de film). Een kabelbaan reis codeert in zijn eigen duur het geheim van een duurzaam schot. Een poëtische emancipatie van een jonge filmmaker: een levensplan dat zijn juiste kader vindt. Roger Koza
