Oppervlakkig gezien is dit een film noir over een man die een misdaad begaat, ontsnapt en een paar dagen onderdak krijgt in een pension in Córdoba. Het wil iets meer zijn, een soort protexistentialistische reflectie op de grillen van het lot, en daar slaagt het voor een groot deel in door de personages op een onvoorspelbare manier te ordenen en vervolgens afstand te nemen om ze genadeloos te observeren.
