In zijn onstuimige ontwikkeling heeft de mens zijn omgeving zo efficiënt mogelijk aangepast aan zijn eigen noden. Er is in dat verhaal van steen en verstedelijking weinig plaats voor de ogenschijnlijke chaos van de natuur. De verharde wereld lijkt een overwinning van de mens op die natuur, maar in elke hoek, in elke barst bruist het leven dat zich aan deze nieuwe omgeving heeft aangepast. Waar de wilde natuur wordt gebannen, breekt ze toch steeds weer door en eist ze opnieuw terrein op.
